In de afgelopen periode hebben weer veel artikelen in de media gestaan omtrent het begeleiden, coachen en supporteren van kinderen in het voetbal. Vooral met de observatie wat allemaal NIET goed gaat. Maar is deze kritiek altijd wel helemaal eerlijk?
Wat je toch vaak mist is de aanpak van zowel KNVB als clubs hoe vrijwilligers, maar ook ouders, hierin te begeleiden en te ondersteunen. Ja er zijn filmpjes gemaakt, maar niet voor niets zijn er 4-jarige MBO en HBO studies in het pedagogisch handelen en omgaan met jeugdigen. Een filmpje verandert hierin niet een mindset; daar is meer voor nodig. Het is ook niet niks om verantwoordelijk te zijn voor een compleet jeugdteam met alle verschillende niveaus en karakter eigenschappen! Waar coach je nou op en wat zeg je nu eigenlijk? Hoe ga je om met storend gedrag op de training, en belangrijker nog; hoe voorkom je deze? Hoe ga je om met dat hele drukke kind, of dat kind die nog veel te veel in haar schulp zit….? Als welwillende ouder zonder opleiding wordt er direct van je verwacht….nee bijna geeist dat je dit wel allemaal weet en goed mee omgaat.
Het pedagogisch begeleiden van jeugdspelers wordt in mijn ogen nog steeds zwaar onderschat in het voetbal. Clubs moeten hierin ondersteund worden door professionals om ze hierin handvatten en tips te geven naast de theoretische kennis die gemist wordt. Niet gek ook, omdat de betreffende welwillende ouder de specifieke pedagogische studie niet gevolgd heeft. Mogen we dan van hen verwachten dat ze het allemaal weten? Niet helemaal eerlijk natuurlijk!!
Ik zie zelf, zowel tijdens als na de 4-Skills cursussen en praktijkbegeleiding bij clubs, dat trainers/ coaches veel zelfverzekerder worden en daardoor nog meer plezier in het begeleiden en coachen krijgen. Vrijwilligers blijven hierdoor langer aan de club verbonden nu ze hierin ook ondersteund worden. Er wordt nog sterker een veilig klimaat geschept waarin het kind mag leren, mag ontdekken, mag groeien. Niet meer per se moet!! Ook het kind haalt hierdoor zoveel meer uit het voetbal en doet sterke sociale vaardigheden op die het kind meeneemt gedurende zijn of haar gehele maatschappelijke carrière. En DAT is toch wat u als ouder voor uw kind wil? Dat is toch waarom we onze kinderen graag op een teamsport zien? Niemand zet haar kind toch op voetbal omdat hij of zij alleen maar moet leren winnen? Het gaat om de potentie uit elk kind te halen en DAT is waar we vooral mee bezig moeten zijn.
Een duidelijke visie en missie als club is hierin zeer belangrijk omtrent de ouders die komen kijken bij trainingen en wedstrijden (de brulouders in het artikel genoemd). Maar persoonlijk vind ik het te gemakkelijk om alleen maar aan te geven wat hierin dan allemaal niet goed gaat. Informeer ze juist, leg uit waar je als club mee bezig bent en waarom. Wat zijn de doelen van de jeugdopleiding per leeftijdscategorie en hoe wil je dit als club bereiken. Wat verwacht je wel van ouders? Ga niet in een negatief klimaat hangen waar alleen wordt aan gegeven wat NIET mag. Ga er juist van uit wat je WEL graag ziet.
Er zal hierdoor veel meer begrip komen, waardoor mensen ook beter aan te spreken zijn op hun gedrag wanneer nodig.
Maar ook hierin hebben de clubs professionele ondersteuning nodig. Ook het clubbestuur bestaat uit welwillende vrijwilligers die tientallen uren in de club steken per week, maar wel de pedagogische opleiding hierin missen hoe hier doordacht mee om te gaan. Structuren kunnen uiteengezet worden, maar laat deze niet vervallen in inhoudloze programma’s of beleidsplannen die niet gewaarborgd of uitgevoerd kunnen worden.
Ik geloof heilig in de professionele begeleiding van kinderen in het voetbal, door mensen met de juiste achtergronden, kennis en ervaring voor de groep te plaatsen. Minimaal 3x per week zijn ze namelijk op de voetbalclub te vinden. Per week!! Een club heeft hierdoor een grote invloed op de ontwikkeling van het kind. Het is financieel echter niet haalbaar voor clubs om op elk team een betaalde trainer te zetten met deze gevraagde kwaliteiten. Het is hier waar ik zelf moeite mee had toen ik dit zag als Hoofd Jeugdopleidingen en waar ik besloot 4-Skills op te richten als voetbalschool die niet alleen spelers door ontwikkelt, maar ook zeker de club en de trainers begeleid en ondersteunt. Hier valt zoveel winst in te behalen in voetbal Nederland door hierin een intensieve samenwerking te vinden met raspedagogen en professionals. Voetbal is niet alleen maar techniek, tactiek en fysiek zoals je dit vaak hoort. Erger nog; zonder een goed pedagogisch klimaat, kom je in mijn ogen niet eens aan deze 3 bekende voetbalaspecten. Je bent dan alleen maar bezig en in strijd te proberen je team onder controle te houden.
Met onze sterke pedagogische achtergrond, is het hierin waar wij als 4-Skills veel clubs begeleiden en ondersteunen hoe bovenstaande aan te pakken. Het is een bewust doel geweest die wij onszelf hebben gesteld. Het gaat bij 4-Skills namelijk niet om opgeleid te worden tot profvoetballer, maar wel om als mens via het voetbal sterk te ontwikkelen; zowel de trainer als de speler.
Ik krijg regelmatig de vraag waarom 4-Skills niet zoals andere voetbalscholen zo pronkt met spelers die een stap naar een BVO maken. Dat is omdat dat totaal niet bij onze uitstraling past van ons doel en omdat ik vind dat er zoveel meer bij komt kijken, dan enkel en alleen maar 4-Skills trainingen. Ja, wij maken het kind absoluut veel sterker, maar de club, de school, de ouders, en de mentaliteit van het kind zelf speelt hierin een ongelooflijke grote rol. Wie zijn wij om te doen alsof het kind alleen door ons deze stap heeft gemaakt? Die eer ligt voor ons te hoog!! Dat betekent echter niet dat we niet ongelooflijk trots zijn wanneer het kind deze stap maakt, want we gunnen ieder kind met zijn of haar eigen talent het behalen van dromen en passies. Maar het past niet binnen onze uitstraling om dat op die manier zo naar buiten te brengen. Dat doen we veel liever persoonlijk naar het kind zelf.
Lees onderstaand artikel uit de Volkskrant zeker eens door. Zelfreflectie en evaluatie is ontzettend belangrijk en kan je al veel vooruitgang laten boeken. Bekijk het handelen vanuit de ogen van de opvoeder ( de trainer in dit geval) en het kind die alleen maar wil ontdekken, leren en wil groeien. Zoek elkaar hierin op en bespreek zaken wanneer je ergens tegenaan loopt. Maar bovenal; verwacht niet van je zelf dat je alles weet en moet kunnen; maar sta open voor feedback en begeleiding ten gunste voor jezelf, maar vooral voor het kind.
Leave a Comment